کورکورانه مرو در کربلا تا نیفتی - شعر مولانا درباره امام حسین
در مقاله از سایت تاپ نیوز معنی شعر کورکورانه مرو در کربلا مولانا در مورد امام حسن بررسی میشود.
کورکورانه مرو در کربلا
به گزارش مجله خبری اپ ناز جدیدا شعری از شاعر بزرگ ایرانی در شبکه های مجازی با اسم مخالفت مولانا به امام حسین و با تیتر کورکورانه مرو در کربلا دست به دست در حال انتشار است. در ادامه جزئیات بیشتری از این شعر در سایت قرار می گیرد.
معنی کورکورانه مرو در کربلا تا نیفتی چون حسین اندر بلا
حجت‌الاسلام قادر فاضلی مفسر مثنوی درباره این شعر به خبرنگارن گفت: اگر کسی از ابتدا تا انتهای مثنوی و دیوان شمس را خوانده باشد، متوجه میشود که مولوی نه تنها علیه امام حسین(ع) و قضیه کربلا چیزی نگفته، بلکه تأیید هم کرده است.
منتها برخی از انسان‌های بی‌انصاف که می‌خواهند به اهداف خود برسند، یکی از شعرهای مولوی را تحریف کرده‌اند و جاهایی از شعر او را زده‌اند و جاهایی را اضافه کرده‌اند و به مولوی نسبت داده‌اند که به گوش من نیز رسیده است.
مثلاً می‌گویند که مولوی می‌گوید: «کورکورانه نرو در کربلا/ تا نیفتی چون حسین اندر بلا»، شما اگر کل مثنوی و دیوان شمس را زیر و رو کنید این بیت را پیدا نمی‌‌کنید و معلوم است این دروغی است که ساخته‌اند.
این بیت کذب محض است. اصلا واژه کورکورانه، ادبیات مولوی نیست و آن زمان واژه «کورکورانه» نبوده و استفاده نمی‌شده و از واژه «کورانه» استفاده می‌شده که در نسخه‌شناسی‌ها هم موجود است و کاملا مشخص است که این بیت بعدها جعل شده و به مولوی نسبت داده شده است.
مولانا کلاً در کل مثنوی در دو جا این مطلب را نسبتاً مشروح بیان کرده که یکی دفتر سوم و دیگری دفتر ششم است. در دفتر سوم، در اصل می‌گوید: «هین مدو گستاخ در دشت بلا / هین مران کورانه اندر کربلا» مولانا می‌خواهد بگوید وقتی انسان می‌خواهد در یک وادی پر خطر قدم بگذارد، باید آگاهانه برود. اگر انسان بخواهد در وادی که سرتاسر بلاست و خطرش زیاد است، کورکورانه برود گرفتار میشود و اجرش نیز از بین می‌رود.